میزان پرتو گامای محیطی در فضاهای باز و بسته استان کرمانشاه در فصول مختلف سال (۹۰-۱۳۸۹)

زمینه: تابش زمینه به طور طبیعی در محیط زیست وجود داشته و موجودات زنده را تحت تأثیر قرار می دهد. برآورد این تابش ها از آن جهت مهم است که این پرتوها در برخورد با موجودات زنده موجب صدمات ژنتیکی و سوماتیکی می شوند. در این پژوهش میزان پرتو گامای محیطی در شهرهای استان کرمانشاه در فصول مختلف سال اندازه گیری شد و دز مؤثر ساکنان این مناطق محاسبه گردید. روش ها: اندازه گیری آهنگ دز توسط آشکارساز گایگر مولرمارک rados مدل rds-120 صورت گرفت. بدین منظور شش ایستگاه اندازه گیری در فضاهای باز و هفت ایستگاه در فضاهای بسته شهر کرمانشاه انتخاب گردید. در شهرهای دیگر یک ایستگاه در فضای باز مرکز هر شهر مشخص شد. یافته ها: میانگین آهنگ دز شهر کرمانشاه در فضاهای باز و بسته به ترتیب 96/99 و nsv/h 6/118 و میانگین گامای محیطی در فضاهای باز شهرهای سنقر، اسلام آبادغرب، صحنه، هرسین، جوانرود، پاوه، روانسر، قصرشیرین، سرپل ذهاب و گیلانغرب  به ترتیب143، 5/120، 7/115، 5/108، 106، 7/95، 7/95، 82، 2/76 و  nsv/h7/71 برآورد شد. بیشترین و کم ترین دز مؤثر سالیانه به ترتیب مربوط به سنقر (msv/y 88/0) و گیلانغرب (msv/y 44/0) می باشد. نتیجه گیری: دز مؤثر سالیانه محاسبه شده ساکنان شهرهای کرمانشاه، اسلام آباد غرب، صحنه، گیلانغرب، سرپل ذهاب، قصرشیرین، هرسین، پاوه، روانسر و جوانرود در فضاهای باز نسبت به میانگین جهانی msv/y) 76/0) کم تر بوده و تنها شهر سنقر به میزان 16 درصد بیشتر است.